Same gele

Same gele.

Bas telah sampai ke satu kawasan yang dipenuhi dengan kedai-kedai yang berwarna-warni. Satu kawasan kedai yang menjual pakaian, kain-kain yang dikira ela dan meter. Bas sekolah ( bukan Geng Bas Sekolah ) yang disewa oleh oleh satu badan jawatankuasa dalam kampung di daerah dalam negeri Terengganu, dipenuhi dengan abang-abang, kakak-kakak, pakcik-pakcik dan makcik-makcik. Turun ke selatan untuk membeli belah. Nilai 3 dan Nilai Square - kawasan menjual pelbagai barang.

Turunlah rombongan ini dan masing-masing menghala ke arah kedai-kedai di sekitar Nilai 3 untuk membeli barang-barang yang dikehendaki. Dua orang mak cik ini yang jangok sekali, mengerlip bajunya, pergi ke satu kedai kain. Di kedai tersebut terjadilah perbualan tawar menawar membeli satu pakaian.

Mok Cik 1 : Lawo nye baju ni mek oiii...aku nok beli se la...

Mok Cik 2 : Molek sungguh ni, memang lawooo...kilak-t kain-g dia...

Mok Cik 1: Kilak-t sunggoh! Tapi malu la, aku tua doh, paka-paka kang orang kate jangok sangak aku ning...

Mok Cik 2 : La...ni baju hok kite paka ni pung doh jangok sangak-sangak la jugok, nok malu mende...

Seorang penjual wanita muda hanya memerhati di sebelah mereka yang sedang membelek-belek baju kurung yang mengerlip tergantung di penyangkut yang digantung pada palang di bawah bumbung kedai.

Mok Cik 1 : Mek comeiii weiii...ni berape harga baju kurung ni mek...

Penjual Wanita : Ssayo kalau mlotak rogo memang bopatutan! Yang ni ha soratuih, tak kurang, tak lobih.

Mok Cik 2 menyampuk tak menyempat-nyempat : Hoh! Maha-l ngak...orang kate Nilai 3 ni orang jua muroh-muroh...

Mok Cik 1 : Hoh! Betu-betu...

Penjual Wanita : Dah apo pullak yang mahal eiy? Kalau diboli kain elo tuh ha, sepasang ampek mito ei dah makan 80 tuh. Bolum poie menompah eiy laiey. Murah la sini, dah siap sopasang soratuih.

Mok Cik 1 : Hoh! Mung kate macam-ng aku dok reti, aku tahulah...

Penjual Wanita : Dah, cayo eiy la cakap sayo nih. Yang ini ha, memang berpadanan! menyogholah kojolitaan macik nih ha. Memang bokonan di mato la meningokkan eiy.. takdo sayo cakap buhung do..

Mok Cik 1 : Aku rase aku nok beli la baju ni...

Mok Cik 2 : Mung takmboh tra paka ke dulu...kang dok padan-g

Mok Cik 1 : Aku rase kena tra la...aku rasa macam-ng dok padan-g, kalu aku paka same gele je dengan-g aku ni...

Mok Cik 2 dan Penjual Wanita tiba-tiba sama-sama bersuara : Memang same gele...

Mok Cik 1 terlopong terkejut mendengar penjual wanita muda tersebut menyebut perkataan yang jarang-jarang sebenarnya digunakannya bahkan dalam negeri Terengganu itu sendiri.

Mok Cik 1 : Mung tahu ke sama gele tu mende?

Penjual Wanita : Apo pullak tak tahu. Baju nih muek, tapi sondat. Cam buah nangko besarung guni. Sondaaatt..

Mok Cik 1 : Panda-i mung, dok seke pulok...doh dakpe la weiii... meh kita gi kedai lain-g...

Penjual Wanita : Laa.. Camno baju nih, macik? Tak jadi ?

Mok Cik 1 dan Mok Cik 2 sama-sama bersuara : Kang aku doh kate...same gele...

Dalam bas...

Mok Cik 1 : Takdi aku rase pelik, bakpe penjua kain-g hok mude tadi tu tahu bahase kite, kite pulok tahu bahase dia...

Mok Cik 2 : Hoh! Bahasa Melayu ni dekak-dekak makna dia, tuh bulih paham-ng kot...

Mok Cik 1 : Ye la...tapi aku suke sebuk-t istilah Bahasa Melayu daripada Bahasa Malaysia, Bahasa Jiwa Bangsa...

Mok Cik 2 : Setuju-setuju...



Di bawah ini adalah glosari slanga Terengganu, untuk slanga Negeri Sembilan...lu pikirlah sendiri...

Sama gele
Padan muat-muat, sendat, ketat - perkataan ini untuk pakaian yang muat dipakai tetapi ketat.

Jangok
Berpakaian cantik

Kilak
Kilat

Paka
Pakai

Sangak
Sangat

Mende
Apa; kadang bermaksud Kenapa ( mengikut struktur maksud sesuatu ayat )

Jua
Jual

Muroh
Murah

Betu
Betul

Kate
Kata

Maha
Mahal

Nok
Nak

Mung
Kamu

Takmboh
Tak mahu

Dakpe
Tak apa

Bakpe
Kenapa

Dekak
Dekat

Sebuk
Sebut